Het is al laat

Met Het is al laat zet Kees Klok een nieuwe stap op zijn dichterlijk levenspad. Bijna alle gedichten zijn geschreven tussen 2004 een 2008, hoewel hij ook een viertal oudere verzen, ooit gepubliceerd in eigen beheer, heeft opgenomen. De meeste verschenen eerder in literaire tijdschriften waaronder Maatstaf, Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift, Ballustrada, De Tweede Ronde en het e-zine Meander.

Over zijn in 2005 gepubliceerde bundel In dit laagland schreef Patricia Lasoen in Poëzierapport: Over de stijl van Kees Klok zeggen dat die parlando is doet hem te kort. Woorden als narrando of cantando zouden hier beter passen. Hij neemt ons mee op een rondleiding in zijn leven, zachtaardig vertellend, en toont ons stukken van zijn privé museum. Hij toont de mooiste stukken, de uitgestalde. We mogen vermoeden dat er in de kelders nog andere, misschien minder gave, maar toch zeer interessante, weggeborgen zijn. Ik hoop dat die ooit nog het daglicht zullen zien.

Met de publicatie van Het is al laat, de titel is ontleend aan een van de opgenomen verzen dat refereert aan het Lissabon uit de gedichten van J.J. Slauerhoff, is die hoop werkelijkheid geworden. En niet alleen met het uit het depot halen van verzen als Kop op en Dordrechts museum, maar ook met het nieuwe werk waarin Klok ons opnieuw zijn veelzijdige dichterschap toont.