Mama, is dat een mens of een beest?

'Toen Thomas nog maar een paar dagen oud was wou hij alleen eten als ik een bepaald parfum ophad. Veranderde ik van parfum dan weigerde hij, het was een kwestie van leven of dood, hij verhongerde nog liever. Zes weken later begon hij te zien en selecteerde hij andere details. Steeds moest ik dezelfde blauwe trui dragen, mijn haar moest in een staart met een rode strik erin en ik moest dezelfde oorbellen dragen. Al die details samen waren voor hem 'mama'en er mocht geen enkel detail ontbreken.

Al vroeg besefte ik dat Thomas op een andere manier met informatie omging, dat hij op een andere manier dacht. Zijn autisme heb ik steeds uitgelegd aan de hand van deze bijzondere denkstijl. Later heb ik veel bevestiging gevonden in de geschriften van begaafde mensen met autisme, mensen die autisme van binnenuit beschrijven. Het verschijnsel detaildenken of overselectief denken blijft in de officiële literatuur over autisme onderbelicht. Het verdient verder te worden bestudeerd.'