De Droomkleur / druk 1

Op zondag 23 september 2007 hield de auteur een enthousiast ontvangen voordracht van zijn gedichten in boekhandel Selexyz Kooyker in Leiden.

Over zijn gedichtenbundel: Met Eric van Hoof mocht ik pas vorig jaar kennismaken maar inmiddels ken ik hem als een dichter die in zijn poëzie en op het podium de weg naar eigen taal en inhoud ruimschoots gevonden heeft. Daarvan getuige deze bundel met 35 gestileerde gedichten die u nu in uw handen draagt. Een bundel vol passionele verscheidenheid waarin de dichter u meeneemt langs diezelfde weg van eigen taal, alsof hij nog eens op zoek gaat, welhaast moet, ondanks dat hij van de inhoud al weet. Ondertussen verhaalt van mythes en wereldsteden, dromen en nachtmerries, en ons daarin meevoert tot in de verste uithoeken van het firmament of met het wegsijpelende zand van Leiden. Tot in aardlagen waar alles al gevonden is. Van de diepste permafrost of het lichtste licht van de ziel waarin hij afdaalt of opstijgt met een emotie zo feilloos voelbaar dat wij bij de dichter zijn en zijn wereld aanschouwen:

de onzekere wereld in reflectie

een lens die naakten kleedt

zodat iedereen mooi is

Dat is het gevoel die deze bundel duidt. Een troostend gevoel met een lach en een traan. Alles in een taal die de dichter origineel eigen is maar die hij hier met ons deelt, vol overgave, onvoorwaardelijk. Zo een dichter betaamt.

Gijs ter Haar, juli 2007 (Auteur: Neem Dit Brood, 2006)

Eric van Hoof droomt haar blauw. Ze heeft geen naam, ze is te mooi voor een naam. In "Droomkleur" danst een dichter. In "Droomkleur" danst een dichter door de stad, door het beton en het malen, het zware malen. Eric van Hoof vult in droomkleur huizen met poëzie.

Pom Wolff, juli 2007 (Auteur: Toen Je Stilte Stuurde, 2006)