Het wachtlokaal

Sublimeren zit Miel Swartjes in het bloed, zijnde zwak en zinnelijk van karakter en vast van plan die negatieve aanleg te overwinnen. Zijn oproep voor militaire dienstplicht komt dan ook zeer gelegen. Een harde leerschool is precies wat hij nodig heeft. Afgezien van een enkele verldoefening blijkt het militaire leven weinig opwindend. Des te groter de noodzaak de spanning te zoeken in het detail. Zo stelt Swartjes met zijn timmermansoog vast dat generaal Van Hagevoorts ietsjes scheef staat bij het appèl, zeker twee graden. Het geestdodende wachtkloppen en de schraalheid van het lokaal doorstaat hij met de gedachte dat een schoenendoos altijd nog saaier is vanbinnen. De schaduwkanten van het kazernebestaan gaan op den duur wel overheersen. Hoelang kun je getreiter en verraad beantwoorden met humor en fantasie? De zwaarste beproeving komt als de kantinebaas Van Gorp zijn nek breekt en diens vrouw Miep de manschappen gaat bedienen. Swartjes raakt wanhopig in de ban van haar witte mohairen vestje. ' Gelukkig dat je haar maar half te zien kreeg vanwege de vitrine. Die ene helft was al bijna te veel .... '