Het lichtatelier

Na de dood van haar geliefde richt Ilse in de beslotenheid van haar kleine huis een atelier in waar zij papier gaat scheppen. Ze noemt het haar rouwarbeid.

Op het veldje de Zoete, verscholen in het bos aan de rand van een klein meer, plukt ze massa s brandnetels en verzamelt ze bladeren. En zoals het papier uit de brij van gekookte en gestampte bladeren en lompen oprijst, zo ontstaat het beeld van haar geliefde uit de stroom van herinneringen die door de handeling van het scheppen op gang wordt gebracht.

Kessels minutieuze en sensuele stijl rekent in tamelijk harde bewoordingen af met de tegenstrijdigheid en complexiteit van gevoelens en gedachten. Meer nog dan enige eerdere roman van Kessels heeft Het lichtatelier de concentratie, het ritme en de zeggingskracht van poëzie.