Klassieke en hedendaagse Italiaanse nummers die je zullen meevoeren naar de romantische cafés van Rome, Milaan en Venetië.Het album bevat een recept v

Putumayo presents: Italian Café Klassieke en hedendaagse Italiaanse nummers die je zullen meevoeren naar de romantische cafés van Rome, Milaan en Venetië. Na de chaos en afbraak van de Tweede Wereldoorlog en de conservatieve muzikale stijlen die waren opgelegd door de toenmalige Italiaanse leiders, was het Italiaanse volk klaar voor een meer ontspannen geluid. Jazz, swing- en boogie-woogie bereikten wereldwijde populariteit. In Italië werden ze samengevoegd met de Italiaanse crooner-traditie. De muzikale wedergeboorte van de jaren '50 en '60 werd ervaren als een tweede bevrijding. Oud is nieuw op Putumayo's Italian Café. Het album schetst de muziek en de houding van dat tijdperk, alsmede van de hedendaagse artiesten wiens muzikale DNA die afkomst verraadt. De cd is de opvolger van Putumayo's succesvolle French Café collectie. Veel van de kunstenaars op Italian Café wisten de nachtclubs van die tijd tot de nok te vullen en werden populair door de opkomst van televisie en de ontluikende filmindustrie. Hét voorbeeld van de boef-met-gouden-hart werd Fred Buscaglione. Terwijl de meeste buitenlandse muziek werd verboden onder het Italiaanse fascistische regime, raakte Buscaglione verzeild in een interneringskamp in de Verenigde Staten, een springplank voor het uitproberen van de Amerikaanse muziekstijlen. Trouw aan zijn dynamische levensstijl stierf hij op 40e, toen zijn roze Thunderbird frontaal botste op een tegemoetkomende vrachtwagen op een vroege ochtend in 1960. Quartetto Cetra ontstond in de late veertiger jaren, toen ze de overdubs maakten voor de Italiaanse versies van de Disneyfilms Dombo en The Wizard of Oz. Tien jaar later verweefde Renato Carosone Napolitaanse folk met Amerikaanse jazz en boogie-woogie, met als resultaat een zeer herkenbare muziekstijl die hem in Italië een legende maakte, en in de VS een hitmachine. Nicola Arigliano, inmiddels in de tachtig, is de enige artiest op Italian Café uit de jaren '50 die tot op de dag van vandaag nog optreedt. Geboren in 1923 in een klein dorp in Zuid-Italië, liep Arigliano op elfjarige leeftijd weg van huis om muziek te gaan draaien in de nachtclubs van Milaan. Na groot commercieel succes, verdween Arigliano 30 jaar van het concertpodium. In het afgelopen decennium maakte hij een vlucht naar voren met liefst vier nieuwe albums en het winnen van de persprijs op het blitse San Remo Festival. Twee nummers op de CD zijn van Giorgio Conte, die nog niet zo bekend als zijn broer, Paolo. Maar zoals beide nummers tonen, heeft de oudere broer een joviale geest die doorschijnt in zijn teksten. "Gnè Gnè" deelt plaagstootjes uit naar een minnares, een zeer beroemde filmster, die nooit iets van enige betekenis zegt, op kleine roddels na en "gnè gnè". "Cannelloni" plaagt een andere minnares, die altijd op dieet is en nooit kan genieten van de geneugten van pasta. Gianmaria Testa is bekender in het buitenland dan in Italië, waar hij werkt bij de spoorwegen. Testa speelde zijn subtiele en introspectieve nummers voor een klein lokaal publiek in de buurt van zijn geboortedorp Cueno, niet ver van de Franse grens, tot een Franse producent hem ontdekte en hem hielp bij het produceren van een veelgeprezen album in 1995. U kunt zijn handelsmerk, zijn barse fluisterstem, horen op twee nummers van Italian Café; een over de oppervlakkigheid van roem en een waarin hij de vlucht van heteluchtballonnen vergelijkt met menselijke relaties. De CD wordt afgerond door moderne kunstenaars die niet retro zijn in sound, maar die onmiskenbaar afstammen van hun voorgangers. Vinicio Capossela doet, als de Tom Waits van Italië, denken aan een onbenoembaar tijdperk. Hij deinst er niet voor terug gebruik te maken van speelgoedpiano's of kettingzagen. Nieuwkomer Maria Pierantonia Giua maakt haar CD-debuut op dit album. Daniele Silvestri's "Le Cose in Comune" won Italië's equivalent van een Grammy, een onderscheiding voor het beste lied van het jaar. Boven een jazzy bossa-beat die herinnert aan de populaire Italiaanse muziek van voorbije dagen, zingt Silvestri van alle 4.280 dingen die hij en zijn geliefde gemeen hebben. De Oostenrijkse band Quadro Nuevo heeft hun instrumentale versies van populaire Italiaanse liedjes uit de jaren '50 en '60 geperfectioneerd door ze op straat te spelen. Ze presenteren hier een instrumentale versie van Renato Carosone's klassieke lied "Tu Vuo' Fa' L'americano", één van Italië's eerste wereldwijde hits. Het album bevat een recept voor een koffiedrank van het Italiaanse koffiebedrijf Illy en uitgebreide liner notes in het Engels, Italiaans, Spaans en Frans. Tracklist 1 Fred Buscaglione - Juke Box (Italy) 2 Quartetto Cetra - Un Bacio a Mezzanotte (Italy) 3 Giorgio Conte - Cannelloni (Italy) 4 Vinicio Capossela - Che Cossè L'Amour (Italy) 5 Maria Pierantoni Giua - Petali e Mirto (Italy) 6 Giorgio Conte - Gnè Gnè (Italy) 7 Renato Carosone - Piccolissima Serenata (Italy) 8 Gianmaria Testa - Dentro al Cinema (Italy) 9 Daniele Silvestri - Le Case in Comune (Italy)10 Quadro Nuevo - Tu Vuo' Fa' L'americano (Italy)11 Gianmaria Testa - La Traiettorie delle Mongolfiere (Italy)12 Nicola Arigliano - Carin (Italy)