In 2001 reisden Ria en Arthur door Chili, van Punta Arenas in het zuiden, via het op een kleine 4000km afstand in de Grote Oceaan gelegen Paaseiland, naar de Atacama woestijn in het noorden.

Over deze laatste bestemming schrijft Arthur: “Dit kan alleen ons maar overkomen. Gaan we naar ‘de droogste woestijn ter wereld,’ begint het te regenen. We landen rond 18:00 uur op het vliegveld van Calama. Het is natuurlijk al verdacht dat we door een dik wolkendek moeten om te kunnen landen. (…)...

In juni 2008 reisden Ria en Arthur door Bulgarije, daar doen ze aan:

Nee knikken en ja schudden

Voor een terugweg willen we een andere route proberen. We vinden het dorp waar de weg begint. Maar waar is de weg? We vragen het aan een oude, tandeloze man. Hij wijst naar waar we vandaan komen. Ria doet het raam open.

“Melnik?”

vraagt ze, en wijst een smalle straat aan (de enige met wat asfalt erop). De man staat op en schudt zijn hoofd. Vervolgens klopt hij op onze motorkap en knikt met zijn...

Naast grizzlyberen, zwarte beren en schitterende natuur in dit reisdagboek van Arthur Eger veel aandacht voor de kunst – met name de totempalen – van de ‘First Nations’ (de oorspronkelijke bewoners, in het verleden ten onrechte ‘Indianen’ genoemd) van Canada.

Eén van de redenen om Canada te bezoeken, was het bekijken van deze kunstuitingen. In 1995 verscheen bij Uitgeverij Cantecleer een boek van Arthur over Decoratieve Kunst. Een hoofdstuk daarvan gaat over de overeenkomsten tus...

Egypte is een prachtig land met een schitterend cultuurhistorisch erfgoed. Eigenlijk heeft het land maar één groot nadeel: er wonen Egyptenaren. Egyptenaren willen je voortdurend allerlei dingen verkopen die je niet wilt hebben en waar ze je te veel voor willen laten betalen. En als je daar niet intrapt, willen Egyptenaren baksjisj. Baksjisj is Egyptisch voor een fooi, maar dan wel één waar je zo min mogelijk voor doet. Bijvoorbeeld: er komt een toerist een hotel binnen, je rukt hem zijn ...

In 2003 reisden Ria en Arthur vier weken door Nieuw Zeeland.

Enkele observaties:

In Marlborough Sounds wandelen we langs Lake Rotoiti en het is prachtig. We verbazen ons erover (voor de zoveelste keer) hoe weinig mensen op een zaterdag bij zo’n meer zijn. Het is heerlijk weer, maar als we 20 of 30 mensen zien, is het veel. Er is hier zó veel ruimte voor zó weinig mensen, het is haast ongelofelijk.

Over Milford Sound:

‘Don’t expect blue skies,’ waarschuwt de Lonely Planet, gevolgd ...

Dit is aflevering zeven uit de serie reisdagboeken van Arthur Eger. In 2004 trokken Ria en Arthur van Parador naar Parador door Andalusië en Zuid Spanje. Paradors zijn hotels die – meestal, zoals zal blijken – gevestigd zijn in oude, monumentale gebouwen of kastelen. Tot de hoogtepunten behoorden de Parador van Ronda – hoog aan de rand van een kloof gelegen – en die Van Jaén – in een oud kasteel. Die van Manzanares viel echter behoorlijk tegen. De Parador van Granada bleek ‘vol,...