Lief dagboek, de conclusie die ik na vandaag kan trekken: ik zit in

de klas met een stel massakonijnen die absoluut niet bij mij passen.

Ik voel me eenzaam, leeg en alleen. Zes hele lange jaren! Zes

jaar en dan is het voorbij. Leeg, helemaal leeg.

Wie is in staat om zonder gevoel van schaamte zijn puberdagboek

te herlezen? De meeste dagboeken belanden in een vergeten

doos, in de haard of in een papierversnipperaar. Raoul de

Jong beschouwt de auteur van zijn dagboeken daarom niet als

zijn jong...