Joseph Beuys probeerde het al: politieke macht verwerven. De Duitse kunstenaar en sjamaan predikte hartstochtelijk de revolutie en was tijdens zijn carrière betrokken bij de oprichting van drie politieke partijen. Als kunstenaar leverde hem dat roem op, maar buiten de kunstwereld wist Beuys nooit invloed te verwerven.

Die situatie is nauwelijks veranderd: kunst en maatschappij zijn gescheiden werelden. Volledige artistieke vrijheid, vanaf het midden van de negentiende eeuw zwaar bevochten, b...

Nederland wordt wel Het land van Rembrandt genoemd. Maar ook schilders als Vermeer, Bosch, Van Gogh, Mondriaan en Marlene Dumas hebben mede bepaald hoe wij ons land zien. Onze nationale identiteit staat volop in de belangstelling, en het beeld dat wij van Nederland hebben is niet in de laatste plaats gevormd door hun schilderijen.

Tachtig van de allerbekendste, puur Nederlandse schilderijen zijn in Dit is Nederland op een rijtje gezet, vanaf de vijftiende tot en met de eenentwintigste eeuw. V...

Toen Mark Rothko in 1970 zijn laatste doeken had geschilderd

was dat het einde van de schoonheid in de moderne

kunst. Schoonheid was verdacht geworden: ze was niet

vernieuwend, niet kritisch, niet revolutionair.

Maar het verlangen naar schoonheid was niet verdwenen–

en de laatste jaren is ze dan ook op de weg terug.

Alleen in een andere gedaante dan we gewend waren. De

installaties en video’s van kunstenaars als Olafur Eliasson,

David Claerbout, Anish Kapoor en James Turrell stoten

kunstk...