Dit verhaal gaat terug naar eeuwen geleden, toen er nog niet zoveel mensen op aarde woonden en alle monsters waren verdwenen, behalve één familie. De familie Monster leefde vredig ergens in de bergen. Papa Monster had een puntige hoorn op zijn donkere hoofd. Mama Monster had hele mooie kleine ogen en Nian, het kind van de Monsterfamilie, had een puntige hoorn én mooie kleine ogen. Ze aten gras, bloemen en kleine bomen, maar het liefst aten ze kersen, donkerrode sappige kersen. Op een dag...

Luna is een kind van mama. En papa. Die twee houden erg veel van elkaar. Als ze naar elkaar kijken, glimlachen ze met hun ogen. Een jaar voor Luna kwam, begonnen ze te kussen. Aan tafel. In het bos. In bed. Uit al die liefde werd Luna geboren. Luna vraagt zich heel wat af. Samen met mama en papa filosofeert ze over liefde, familie en hoe zij daar haar wortels heeft. De hartverwarmende tekst van Wally De Doncker ademt liefde. De poëtische illustraties van Fatinha Ramos geven de warme dialoog ...