De Wassende Maan werd na Geetanjali, het volgende werk waarmee Europa kennis kon maken met Rabindranath Tagore. Het werd bestempeld als kinderproza, geschreven rond het begin van de twintigste eeuw, een periode gekenmerkt door persoonlijk verlies.

De benaming kinderproza is in feite niet helemaal op zijn plaats; veel meer is het proza die een wijsheid omvat, die iedere volwassene zal aanspreken. Het weerspiegelt een eenvoud van ongekende waarde.

Rabindranath Tagore ( 1861-1941 ) ontving in 1...

Geetanjali (Zangoffers) van Rabindranath Tagore, die hem de begeerde Nobelprijs voor literatuur in 1913, opent met deze mystieke regels en dit zet ook de toon voor zijn verzameling van 103 gedichten die de dichter zelf in het Engels vertaalde. In zijn voorwoord tot de eerste versie van Geetanjali, gepubliceerd in 1912, verwees de Ierse dichter W.B. Yeats naar deze lyriek als het "...werk van een hoge cultuur" en dat deze "in hun gedachtewereld een wereld verklanken, waar ik mijn hele leven va...

In de poëzie van de Bengaalse dichter Rabindranath Tagore, de eerste niet-Europese dichter die de Nobelprijs voor Literatuur kreeg, bestaat een harmonieuze samenhang tussen natuur en cultuur, de ene en de andere mens, tussen ouder en kind, tussen God en de dichter zelf. De poëzie is humaan, zinnelijk en bij vlagen mystiek.

In ‘Wijzangen’ komen drie boeken van Tagore samen: ‘Wijzangen’, ‘De wassende maan’ en ‘De hovenier’, alle in de vertaling van Frederik van Eeden, herzien ...