De verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog door de ogen van een kind

Meer dan dertig jaar in druk, nog even urgent

'In het nieuwe kamp zagen wij nooit mijn vader. Nu moesten wij maar afwachten hoe hij opschoot met onze reis naar Palestina. s Avonds spraken de mensen erover dat je helemaal niet naar Palestina zou gaan. Maar iemand zei "stil er zijn kinderen hier". Ik deed net alsof ik geen last had van hun gepraat. Na een tijdje hoorde ik er niets meer van.'

In een onopgesmukte, sobere sti...