In het afgelopen jaar werd het Minderbroedersklooster in Gent gesloten. De laatste monniken en paters uit de orde van de Franciscanen verdwenen naar rusthuizen. De bekende fotografe Lieve Blancqaert maakte een reeks opnamen van het intact gebleven huis, die Erwin Mortier inspireerde tot het schrijven van een schitterende reeks gedichten.

Het zijn dan misschien beelden van vergeten en achtergelaten voorwerpen, maar het zijn geen trieste beelden die Blancquaert en Mortier ons voorschotelen. Ee...

Meer dan 100 jaar zijn de 45 liederen van Hadewijch een gesloten boek gebleven. In deze studie worden alle sleutelbegrippen onderzocht op de betekenis die ze hebben in de Brieven van Hadewijch. Daardoor gaat er een wereld open waarin deze vrouw op onvergetelijke wijze zingt over het spirituele leven. Haar aanhoudend pleidooi voor het onuitputtelijke verlangen, de onvermijdelijke tekorten en de universele dienstbaarheid is bijzonder indrukwekkend en bewijst hoe diep de vrouwenbeweging van de d...

Ballades, prozagedichten, elegieën, natuurlyriek, wiegeliederen; een uitgewogen compositie geeft deze nieuwe bundel van dichter en essayist Hans Groenewegen zijn overtuigende samenhang.

In deze vertaling van de 45 liederen van Hadewijch heeft de auteur waarlijk vernieuwend werk verricht. Voor de eerste keer worden deze teksten onomwonden gelezen als mystieke liederen, die een overtuigende spirituele kracht uitstralen. Door Hadewijch radicaal in de traditie van Cîteaux en Benedictus te plaatsen, is de auteur erin geslaagd dit liedboek als een uitmuntend document over christelijke spiritualiteit te lezen, én te vertalen. Daartoe selecteerde hij een reeks steeds weer terugker...

In de poëzie van Leonard Nolens was de stad Antwerpen allang een vertrouwde verschijning. Maar hoewel zij geregeld opdook in losse verzen en één keer zelfs de status van korte cyclus kreeg, bleef ze een weinig spraakzaam personage. In Een dichter in Antwerpen vertolkt zij echter een glansrol. Deze dramatisch opgezette taferelen verknopen de levensloop van een individu met zijn omgeving: het zijn achtentwintig lange gedichten over zijn afscheid van het ouderlijk huis en de geboortestreek, e...

Liesbeth Lagemaat schrijft gedichten met een grote variatie aan stemmen, die ze tot een onverwisselbaar eigen geluid samensmeedt - soms liefdevol, dan weer wanhopig, woedend, ironisch of bitter.

Dit poëziedebuut is overrompelend en beklemmend. Haar gedichten verbeelden een gevoel dat iedereen kent - als het gebeurd is weet je: dit is waar ik altijd bang voor ben geweest.

In 2005 kreeg Liesbeth Lagemaat de C. Buddingh'-prijs 2005 toegekend voor Een grimwoud in mijn keel.