De Sahara is een eindeloze zandbak waarin Arabieren en enkele kolonialen smachtend van de dorst rondlopen. Hitte en droogte heersen er onverbiddelijk en er is niets anders te zien dan mul zand met daarin voetafdrukken van verdwaalde reizigers. Hier en daar is een oase om bij te komen van de ellende, maar de meeste oases zijn slechts fata morgana’s.

Zo ongeveer is het beeld dat veel mensen van de woestijn hebben en dat de auteur als kleine jongen ook had. Dat dit beeld slechts ten dele waar ...