In tijden van zorg, wanneer we in tranen, wanneer de wereld om ons heen maar verder draait en wij daar ergens helemaal alleen achterblijven gehuld in de nevel van ons verdriet; verlangend naar een medicijn dat werkt. Dan maken we vaak stiltes mee, stiltes die we wensen op te vullen met iets wat ons het gemoed wat lichter maakt.. Want een stilte, dat knaagt aan ons gestel, soms drukt deze haast zwaarder haar stempel dan de last die ons bezwaard. Alleen met een vraag: waarom; waarom ik, waaro...