De zon die door kalme wolken heen probeert te komen die eerder als orkaan een ander werelddeel hebben geteisterd met stormen en oneindig veel regenlegt een vaag meetkundig raadsel op het houten blad van de tafel waar een leeg wit bord op staat.Alsof niemand hier onsterfelijk is is de achtste dichtbundel van Jacobus Bos (1943). Eerder verschenen van hem Mijn blauwe evenbeeld (1987), De zon verbergt de oceaan niet (1989), Wie vliegt die vliegt (2002), Liefde - onheil (2004), Zingt de zee (2007)...

Intense poëzie over een zoon en zijn vader. Wijs en ontroerend, van een van onze grootste dichters.

Alles in deze intense bundel draait om leven en dood. Een zoon en zijn vader. De zoon in leven. De vader niet meer. Of toch? Terwijl de zoon op zoek is naar zijn vader, in zijn gedachten, in hun verleden, bezoekt de vader geregeld zijn zoon vanuit de verste uithoeken van de wereld. Of zelfs vanuit het heelal, de dood negerend. Trotserend. Provocerend. In krachtige beelden en kleurrijke taal sch...

Weer probeert mijn schaduw

zich van mij los te maken.

Ligt nog languit in het gras

als ik al in het water lig.'Het geluk van een jeugd' is de zevende dichtbundel van Jacobus Bos (1943). Eerder verschenen van hem 'Mijn blauwe evenbeeld' (1987), 'De zon verbergt de oceaan niet' (1989), 'Wie vliegt die vliegt' (2002), 'Liefde - onheil' (2004), 'Zingt de zee' (2007) en 'Veilig is het nergens' (2010).

Een man op leeftijd blikt terug op zijn verleden en kijkt naar een toekomst die hij alleen in zijn verbeelding voor zich kan zien. Tussen de twee uitersten van de tijd, geboorte en dood, staat een man 'die meer dan eenzaam is. / Zo'n man die met een pistool in de zak // van zijn jas langs de waterkant doolt / nadat hij zijn vriendin heeft gedood / en zich geen raad weet zonder haar.' In kleurrijke taal zet de dichter deze man en zijn ervaringen neer. Beeldend, met humor, en af en toe met een ...