In Kinderjaren in Berlijn rond 1900 roept Walter Benjamin de overdonderende wereldstad van zijn kinderjaren op - een stad op de drempel van een eeuw vol veranderingen en verschrikkingen. Benjamin schreef zijn herinneringen in de jaren 1930, zijn vaderland had hij inmiddels verlaten. In beeldende miniaturen koestert hij het verlangen naar zijn 'oude' Duitsland. De provisiekast, een markthal, te laat komen, de telefoon, een tante in een erker: Benjamin exploreert zijn herinneringen aan Berlijn ...

De Denkbeelden van Walter Benjamin zijn als foto's in proza. Of hij nu schrijft over Napels, Parijs of de Noordzee, over eten, dromen, liefde of reizen - het onderwerp ontstijgt altijd de conventionele grenzen van filosofie, journalistiek en literatuur. Benjamins momentopnames roepen het Europa van de vroegste jaren dertig op en tonen het leven in de stad als een verzameling van duizenden indrukken.

Walter Benjamin laat zich in Denkbeelden zien als reizend observator, die fragmenten van het m...