Wanneer de jonge Martin Chuzzlewit en zijn compagnon na een eindeloze reis de plaats van bestemming bereiken (Eden heet het oord), blijkt dat wat hun afgeschilderd was als een bloeiende nederzetting, niets anders is dan een moeras met wat houten keetjes. Martin geeft zijn schone dromen op en keert als koksmaat terug naar Engeland. Daar is intussen veel gebeurd; maar de veelbelovende aanleg van Jonas Chuzzlewit is tot volle bloei gekomen, tot schrik voor zijn medemensen en schande voor hemzelf...

Naar welke Martin Chuzzlewit dit boek eigenlijk genoemd is, kan onduidelijk zijn, want er zijn er twee. Een mensen-hatende, verkrampte oude man met veel geld, verzorgd door de lieve Mary Graham; en de jonge zelfverzekerde knaap, vol van zichzelf, een beetje te vol, en verliefd op diezelfde Mary. Een familielid van hen is Pecksniff, een monument van huichelarij, die een architectenschool drijft, waar niemand iets leert en alle goede ontwerpen van de leerlingen dienen tot meerdere eer en glorie...