Bin ik op in eilân en inkeld mei myn each kin ik

de see berikke, wylst ropt in twingjend freegjen

yn my om alles wat it sjocht te neamen.

Mar leaver as te neamen, graaf ik.Krij in skeppe en bûgje my foaroer en graaf. En iepen-ticht en iepen-ticht is wylst it wikseljen fan tij in núnderjend gerdyn, binne myn knibbels wiet fan it heechspringend wetter en moarn

myn boksen mei bedrûge skom it wyt bewiis

dat ik hjir werklik wie.

61 siden, ynbûn

Ik mis dy wêr't ik hinnegean

of wêr't ik hinnekear:

de iere moarn, de dagen rûn

en jûntiids namstemear

Bin ik allinne, triennen rinne

itsij treurich, itsij blij,

ik mis dy, o ik mis dy sa,

ik mis dy njonken my!

Guido Gezelle

In Leeuwarden kun je over poëzie lopen die is aangebracht op grote platen Belgisch hardsteen. / In Leeuwarden you can walk over poems that have been carved into large slabs of Belgian bluestone.De gedichten vormen samen de poëzieroute die door de stad loopt. De route is in 1993 begonnen met een serie gedichten aangeboden aan mr G.J. te Loo ter gelegenheid van zijn afscheid als burgemeester van Leeuwarden. In de jaren daarna zijn vele poëziestenen aan de route toegevoegd. De gedichten op de...

Famke fan snie is in boartlike, byldrike bondel fol dreamen en fantasy. De fersen foarmje in lange, skrinende reis yn in sykjen nei soen mei it ferlies fan in famke. Mei de ynbylding fan in bern besiket de ïk"rjochting te sykjen yn dream en taal, yn stêd en bosk, op syk nei it ferlerne, om te oerlibjen.

Paul van Dijk (1981)is in alsidige geast. Hy is skriuwer fan berneboeken, kollums en teaterstikken en is aktyf as muzikant en as tekener. Troch syn dochter waard er dichter. Dizze bondel is ...

It jier hat bylden boud en wiske;

wij stoarje troch it keamersrút -

it krúspunt smeult, der twirret jiske,

in pylk set noch de himel út.

As it fehikel fan de foarútgong in bokkewein is, dan hiene we der leafst in wize sik foar hân. Mei fêst in idee om ergens hinne. Mar 2016 wie it jier fan de aap, net allinnich fan de Sinezen. Dichter Eppie Dam folge tsien moannen lang de tiid op 'e foet. De oanslaggen, it klimaat, de swalkjende polityk, ferlies oan gearhing en de iensumens fan God: it ...

Abdelkader Benali spriek yn de Martinitsjerke oer de poezy fan Brodsky en fan Tsjêbbe Hettinga en hy kaam ta de folgjende konklúzje: "Gedichten brengen een beetje licht. Meer hoeft poezie niet te doen."

Yn de gedichten yn Aurora Bossa Nova wurdt net sasear socht om it ljocht, mar dochs wurdt it hjir en dêr fûn. Mar is it ljocht of is it skyn?

De lêzer wurdt in weach dy't yn tûzen drippen te lider spat en in voyeur dy't in widdo en har hûn besjocht fan achter in gerdyn of in bern dat w...

Dizze bondel fan Edwin de Groot is in hommaazje oan twa rigels fan de Poalske dichteres Wislawa Szymborska:

Je bent - je moet voorbijgaan.

Je gaat voorbij - en alles is oké.

By wat der sa op syn wei komt, spilet by Edwin de Groot it besef fan it tydlik-wêzen fan de dingen in grutte rol. Mei wikseljende konklúzjejes jout hy dat besef foarm yn taal. Al wie it mar om foar te kommen dat jo sprakeleas tusken siiep tenûndergean.

Edwin de Groot (1963) wûn al meardere kearen in Rely Jorritsma-pr...