Niet eerder was de poëzie van Willem Thies (1973) zo persoonlijk als in Meer mensen dan reddingsvesten. Hij weet pijnlijk in beeld te brengen hoe groeiende afstand een relatie onder druk kan zetten. Maar er blijkt een uitweg mogelijk, er worden openingen geboden. Hierop volgen strijdbaarheid en veerkracht. De crisis wordt bezworen en de liefde leeft weer op.

Van persoonlijk wordt de poëzie aards, dan visionair, universeel, groots en weids.

Meer mensen dan reddingsvesten is een intrigerende ...