De gedachten die mensen weggooien zijn vaak interessanter dan de brave bedenksels die tussen kaften terechtkomen. Die verfrommelde pogingen tot schoonheid met woeste krassen erdoor zeggen meer over onszelf en het leven dan alle gelukt- en geliktheid. Vuilnis heeft meer lagen dan al het geslaagde. Misschien leggen we met de woorden en zinnen die we bewaren een photoshopfilter over de werkelijkheid, terwijl ons afval onze ware aard toont. Bergsma heeft al haar proppen en kladjes gladgestreken. ...

Aan het begin van deze eeuw, toen ik nog een puisterige puber was, voelde ik een grote behoefte om in de literatuur de antwoorden op mijn levensvragen te vinden. Dat lukte niet. Hoewel ik het kunstenaarsleven leidde, inclusief een getormenteerde ziel en een geveinsde zucht naar drank, net als mijn literaire helden, duwden de meeste boeken me verder in de put. Tot ik het werk van Levi Weemoedt ontdekte.

De persoonlijke ellende spat van zijn poëzie, maar hij verpakt het in de liefde voor taal ...

Exacte vakken en poëzie zijn wel degelijk met elkaar te verenigen. Wis- en natuurlyriek levert het bewijs. De buis van Torricelli en de stelling

van Pythagoras verpakt in vrolijke verzen, zullen alfa’s en bèta’s verrukken en nader tot elkaar brengen. Zo zal de kloof die eeuwenlang tussen beiden bestond eindelijk gedicht worden.

Nu herzien en uitgebreid.

Hij heette eigenlijk Jan van der Meulen, hij was leraar Engels aan de Rijks-HBS in Breda, en hij werd vermaard als de taalkunstenaar John O Mill, die in zijn eigen taal, het Double Dutch, het Nederlands en het Engels op een ongeëvenaarde manier samenbracht:

A terrible infant, called Peter

sprinkled his bed with a gheter.

His father got woost,

took hold of a cnoost

and gave him a pack on his meter

Tienduizenden exemplaren werden er van zijn boekjes verkocht en hele generaties kenden zijn verz...

AAN DE REIZIGER

Het streekvervoer in Drenthe

is kortgezegd aldus:

indien er al

iets langskomt

is het een collectebus.

`Pessimisme kun je leren is het levensmotto van dichter-schrijver Lévi Weemoedt. Met zijn `Kleine Trilogie der Treurigheid (Geduldig lijden, Geen bloemen en Zand erover) brak hij omstreeks 1980 vele harten met een voor poëzie onverwacht hoge verkoop tot gevolg. Daarna verscheen nog af en toe een kleine bundel waarin de dichter rapporteerde over zijn bestaan, voor het laa...

In augustus 2019 begon met de honderdste geboortedag van Heinz Polzer het Drs. P-jaar. Tot en met zomer 2020 wordt de veelzijdige artiest feestelijk herdacht: Erik van Muiswinkel staat in het theater met ‘Buigt allen mee voor Drs. P’, er worden documentaires aan de Drs. gewijd, en onlangs verschenen het nieuwe Drs. P Jaar- en bewaarboek en de bladmuziek van zijn leukste liedjes.

En nu zijn daar de verzamelde ollekebollekes: de versvorm die Drs. P begin jaren ’70 in Nederland introduceer...

Hij neemt me op schoot, vertelt

over onze soort, de Hades in de aderen

die alles schoonwoedt. Het gat tussen

zijn ogen dat zich vol met inkt zuigt

dat zich sluit. Ik kruip tegen hem aan,

hij knikt, gelooft niet

dat er in een ballpointpunt

ook een kogel zit.

De steen vreest mij volgt een familie die zich langzamerhand terug trekt uit het bestaan. Met humor en precisie legt Deckwitz verbanden bloot waar we zelf niet voor kiezen maar die ontstaan door zwijgend naast elkaar te ontbijten en te lev...

`Met haar tweede bundel bevestigt ze wat alle lezers van haar debuut al wisten: Ellen Deckwitz is het beste wat de Nederlandse poëzie de afgelopen jaren is overkomen. Ingmar Heytze

Hoi feest richt zich op mislukte haarverfbeurten, de frustraties van de puberteit, konijnen, de lichamelijkheid van religie en de ruimtelijkheid van het lichaam. Licht van toon en helder van vorm dansen de gedichten je hoofd binnen, tot je midden in de nacht wakker wordt en denkt: 'Hoi feest?'

Over De steen vre...

Mijn hoofdpijn is verdwenen,

mijn borstkas voelt weer schoon.

Korstmos groeit op mijn schenen

sinds ik in Drenthe woon.

Sinds Lévi Weemoedt het treurige Vlaardingen heeft verlaten, lacht het geluk hem toe. Maar de mens kan dan wel een nieuwe omgeving opzoeken,

zijn ziel verhuist mee.

Goddank, want ook in de veengebieden en op de Hondsrug blijft de vrolijke wanhoop uit Weemoedts aderen stromen. Wie eenmaal heeft doorgeleerd in het pessimisme komt daar niet zomaar van af.

In deze eerste nieuwe...