Vera Pavlova (Moskou, 1963) was leerlinge aan het Schnittke Muziekcollege, zong in een kerkkoor, studeerde af als muziekhistorica en brak drie jaar later door met onthullende gedichten die menig lezer met verdrongen herinneringen, verzwegen ervaringen en latente verlangens confronteerden. Pavlova blijft het liefst uit de schijnwerpers. Om met haar eigen woorden te spreken:

Tot een interview zal ik me nooit verlagen,

al sla je me do.

Interviewen gaat mijn krachten te boven, –

al ti je me op.

...

In recensies over zijn jeugdboeken wordt Sjoerd Kuyper geprezen om zijn poëtische taal. ‘Poëzie is de beste leerschool voor wie kinderboeken wil schrijven,’ zegt hij er zelf over, ‘en het schrijven van kinderboeken is de beste leerschool voor wie poëzie wil maken.’ Zo kwam de eenvoud uit zijn werk voor kinderen in zijn poëzie terecht.

Kuyper heeft weinig woorden nodig om de ingrijpendste gebeurtenissen in ons leven te beschrijven: verdwijnende jeugd, naderende dood, blijvende lief...

‘Ik ken geen schrijver in Nederland die zo mooi over geluk kan schrijven als Sjoerd Kuyper. Over de eenvoud van geluk, over de dynamiek van geluk, en ook over het breekbare van geluk, want natuurlijk gaat het soms ook over verdriet, is zijn werk soms diep melancholiek. Maar het geluk wint altijd. En het mooie is dat je tijdens het lezen van Sjoerds gedichten ook altijd gelukkig wordt, ze veroorzaken een ontzettend goed gevoel.’

(Thomas Verbogt)

Het heelal van jouw hart bevat de mooiste ge...

De poëzie van Koos Meinderts is licht van toon, een tikje weemoedig, maar nergens nostalgisch. Hij neemt de lezer mee in zijn wereld van verwondering, ontroering en verzet tegen de tijd.

De kleurrijke sjabloondrukken van illustrator en grafisch kunstenaar Annette Fienieg vormen een mooie eenheid met Meinderts’ poëzie. Haar prenten zijn net als de gedichten helder als glas en van een bedrieglijke eenvoud.

De schilderijen van Margje in dit boek zijn alle buiten gemaakt: op de Antillen, aan de grote rivieren, maar vooral in en rond Bergen. Ik was daar ook en schreef gedichten in het zand langs de kant van de weg, op terrassen in de schaduw of in het volle sterrenlicht. We keken naar hetzelfde maar zagen iets anders. Een pen of een paletmes - dat is een wereld van verschil. In verf verdwijnt de tijd, taal is van tijd gemaakt. Margje zoekt de ziel van het landschap, die schildert ze. Ik zoek in he...