Bijna tien jaar geleden debuteerde Ramsey Nasr, die tot dan toe bekendheid genoot als jong en aanstormend acteur, in de poëzie met de dichtbundel 27 gedichten & geen lied. De bundel kreeg nominaties voor verschillende prijzen en Nasr maakte veel indruk met zijn indringende voordracht. De opvolger die drie jaar later verscheen, Onhandig bloesemend, liet een breed en gerijpt geluid horen. Ook deze bundel, bekroond met de Hugues C. Pernathprijs, werd meerdere malen herdrukt. Als stadsdichter va...

De monoloog La voix humaine van Jean Cocteau uit 1928 is een klassieker. Het stuk heeft sinds 1930 vele roemrijke opvoeringen gekend, zowel in het theater als in de opera. Daarnaast werd het verfilmd. Ook Toneelgroep Amsterdam heeft het stuk sinds 2009 op zijn repertoire staan. Aan het woord is een vrouw die telefoneert met haar ex. Wat hij zegt, kunnen we proberen af te leiden uit de reacties en insinuaties van de vrouw, maar we horen het niet. Ramsey Nasr heeft zich altijd afgevraagd: wie i...

In dit boek zijn alle gedichten die Ramsey Nasr in functie schreef samengebracht.

Als Dichter des Vaderlands ontpopte Ramsey Nasr zicht tot een uiterst betrokken poëet: behalve op de dichterspodia liet hij vaak van zich horen op de opiniepagina's van de krant. Omdat die artikelen een onlosmakelijk onderdeel vormen van zijn dichterschap des vaderlands, staan in deze bundel de opiniërende stukken schouder aan schouder met alle poëzie die hij tijdens zijn vierjarige termijn schreef. We leren ...

Ramsey Nasr had altijd een passie voor de natuur – vanuit zijn huiskamer. Een professor en een horde biologiestudenten sleurden hem uit zijn bakstenen biotoop en namen hem op sleeptouw naar Tanzania.

In de ongerepte natuur is hij nog altijd gefascineerd door de contrasten en overeenkomsten tussen mens en dier, maar ook tussen biologen en kunstenaars. ‘Biologen zijn onnozelaars. Wat dat betreft lijken ze op kunstenaars, met dit verschil dat biologen werelden weten op te roepen waarvan ik ...

Ramsey Nasr trok voor het tv-programma Wildcard naar Myanmar, het vroegere Birma. Samen met een spoedarts, een chirurg en elf studenten geneeskunde kwam hij terecht in een land waar schijn bedriegt. Het was bij hoge uitzondering dat een westerse cameraploeg in de dictatoriale staat mocht filmen. Doel was medische hulp te bieden aan de Birmese bevolking. Ze bezochten gebieden waar westerlingen nooit komen en waar het ontbreekt aan de meest elementaire faciliteiten. Nasr werd geconfronteerd met...