Jazeker, het peloton kleurt almaar internationaler, maar één ding heeft de koers gemeen met het voetbal. Of het nu in de kopgroep is, aan de eindstreep of in de volgwagen, wielerliefhebbers uit de Lage Landen kijken toch nog altijd eerst naar twee vlaggetjes: zwart-geel-rood en rood-wit-blauw. Al sinds het begin wordt er gejuicht, verwenst, gevierd en vervloekt in het Nederlands.

Tussen Mathieu (van der Poel) versus Wout (van Aert) en Mathieu (Cordang) versus Cyriel (Van Hauwaert) zit meer ...

'Het regende de hele dag en het parcours lag in de buurt van een opslagplaats voor medisch afval. Van daaruit is er epo op het wegdek beland, dat via het opspattende water in mijn loopbroek is terechtgekomen, daarna in mijn vagina, en zo in mijn urine bij de controle,' aldus de Franse marathonloopster Fatima Yvelan. Het is maar één van de grappigste dopingsmoezen uit 365 sterke sportverhalen. Er valt in dit boek nog meer te lachen: met de wonderlijkste voetbalwedstrijden, de vreemdste koers...