Het avontuur van het alledaagse kan veel teweegbrengen. Altijd zijn er grote en kleine verhalen die om onthulling popelen. Ze zeggen veel over ons, over onze vaak stamelende en licht ontregelende omgangsvormen. Schijnbaar onbeduidende momenten kunnen voor hilariteit zorgen. Soms begint het met een simpele vraag: 'Heeft u nog leuke dingen gedaan deze zomer?'

Op de lichte toon die we van hem kennen, met een zachte glans van melancholie, belicht Thomas Verbogt het dagelijks leven, dat nooit gewoo...

Alles begon pas toen Sander bij ons kwam wonen, ook het begin van een nieuw leven. Ik was trots op zijn aanwezigheid. Op school zei ik dat hij mijn pleegbroer was. Dat woord kwam van mijn moeder, ik kende het niet, ik kende ook niemand met een pleegbroer of -zus. Af en toe zei ik Pleeg tegen Sander, wat hij leuk vond, Marleen belachelijk. Hij schreef het zelfs een keer onder een briefje dat hij voor me had klaargelegd: 'Ik doe de boodschappen wel! Pleeg.'De hoofdpersoon in de nieuwe roman van...

Zonder vorm geen inhoud. En zonder stijl geen verhaal. Om een tekst een gebeurtenis te talen worden is dynamiek nodig, en die is alleen voelbaar door een strak gedoseerd ritme. Schrijven is, los van het verhaal, vooral ritme: het ritme van zinnen, passages en personages - de afwisseling van rust en handeling, van snelheid en traagheid. In dit boek schetst Verbogt hoe ritme afhankelijk is van het doel van passages, van sfeer, stemming, motieven en plaats van handeling. 'Alles heeft een ritme.

Documentairemaker David Kromweg heeft geen idee hoe moedig hij is, totdat hij ineens in een gevaarlijke situatie belandt. Hij verbaast zich over zijn gedrag, hij is een ander mens dan hij dacht te zijn. En dat gaat knagen. Wat zegt het over hemzelf, en over zijn leven? Wat hij op orde dacht te hebben, blijkt een schijnvertoning te zijn.Zoals vaker in de romans van Thomas Verbogt is er ook in het verleden van deze hoofdpersoon iets aan de hand waarvoor hij zijn ogen sloot, maar dat kan nu niet...

Het kunnen maar een paar seconden zijn die je leven uiteindelijk bepalen. Iemand aankijken of juist niet. Ineens gekust worden op een zomerse dag. Meer hoeft het niet te zijn. Zo vergaat het de hoofdpersoon van deze roman, die jaren leeft met de herinnering aan zo'n moment. Maar de herinnering alleen is niet genoeg.

Als de winter voorbij is is een verhaal over schuld en schaamte, en het besef dat we allemaal voorbijgangers zijn die elkaar even aankijken of aanraken. Een verhaal over de vraag w...

In het park herkent Dani

Verdwenen tijdOp televisie legde kunsthistoricus Robert van Noorden eens fel en eigenzinnig uit wat mooi is, en waarom. Onmiddellijk werd hij overal gevraagd voor lezingen, presentaties en interviews. Razendsnel werd hij zo'n man die overal een mening over heeft, ongeacht het onderwerp. Als hij maar praat, met die eigenzinnigheid van hem. Zijn vak raakt op de achtergrond, Van Noorden is verslaafd aan zijn nieuwe status en het bestaan dat daarbij hoort.

Maar er is iets aan de hand dat hem veron...

Toen duidelijk werd dat ons een langere periode van thuisblijven, thuiswerken en thuis lezen te wachten staat, vroegen wij een aantal geliefde auteurs een verhaal te schrijven om ons de donkere dagen door te helpen. Zo ontstond een meesterlijk winterboek dat zijn weerga niet kent: een staalkaart van korte verhalen, herinneringen, brieven, gedichten, kleine essays, vergeten geschiedenissen, teruggevonden fragmenten. Iedere auteur brengt een andere wereld tot leven, van kerstconcert tot gevange...

De Amerikaanse actrice en toneelschrijfster Mae West zei: 'Je leeft maar één keer, maar als je het goed doet, is één keer genoeg.' Thomas Verbogt, de hoofdpersoon in Maak het mooi, wil precies dat: zijn leven goed doen. Daarom begint hij er telkens opnieuw aan. Hij kan niet anders, met nieuwe inzichten en minder illusies, maar met steeds meer herinneringen. Met sommige ervan weet hij zich geen raad, zoals die aan de geliefde, voor wie hij zich zo verantwoordelijk voelde, maar die hij niet...