Op een ochtend ontdekt bediende Thomas bij het afruimen van het ontbijt dat zijn meesteres Adelaide is vermoord. In haar bed. De oude Thomas beseft dat dit onherroepelijk het einde is van zijn vertrouwde wereld: nog eenmaal laaft hij zich aan de herinneringen uit de gelukkigste tijd van zijn leven, toen hij in het park van het kasteel speelde met zijn nog jonge meesters Edmund en Victor. Maar vóór het geheim van de pagode wordt onthuld zal er nog heel wat meer bloed vloeien en zullen er nog...

Net als Gerrit Komrij zelf is zijn immense oeuvre een vat vol tegenstrijdig- en veelzijdigheden. Zijn poëzie wordt – tegen de mode van de tijd in – gekenmerkt door de vaste vorm en hang naar ernst, gehuld in humor. Op het vlak van de kritiek en essayistiek was hij fel en scherp, maar zoals hij alles wat los en vast zat over de hekel haalde, zo liefdevol en gepassioneerd schreven er maar weinigen. En voor zijn dwarsheid was niemand veilig.

Een weg banen door het werk van een schrijver ...

Gerrit Komrij debuteerde vijftig jaar geleden met poëzie die voor die tijd zeer opvallend en afwijkend was: vormvaste en virtuoze gedichten, met een hang naar het absurde. Komrij’s werk ontwikkelde zich van frivole ongrijpbaarheid naar groeiende ernst, een donkergrijs getinte visie op het ondermaans bestaan.

‘Ik was verliefd op jouw durf. Ik was geïmponeerd door jouw technische bravoure.’ Tom Lanoye

‘Ik ken geen dichter bij wie de versplintering zo mooi opbloeit in vormvaste verzen....

In het verlangen naar een nieuw leven, weg van het gekonkel in Amsterdam, vertrekt Gerrit Komrij in 1984 naar Portugal.

In Alvites, een door de wereld vergeten plek in de bergen van Trás-os-Montes, heeft hij een majestueus palácio gevonden, en daar wenst hij met zijn partner Charles Hofman tot aan zijn dood te blijven.

Maar in die zinderende idylle, waarin hij kan wandelen, wegdromen en verdwalen, verschijnen langzaam de eerste scheurtjes. Na de vierde winter komt er abrupt een einde aan ...

Samengesteld en ingeleid door Onno Blom.

Zelfs over zijn graf heen geldt Gerrit Komrij (1944-2012) onverminderd als een van de meest dwarse denkers van de Nederlandse literatuur. Vermaard als dichter, romancier, criticus, polemist, essayist, toneelschrijver en bloemlezer was hij uitzonderlijk veelzijdig. Even erudiet als ongrijpbaar, Komrij was een provocateur pur sang. Zijn polemieken werden door velen gevreesd.

De kuren van Komrij bevat de even vileine als onmisbare polemieken van deze verm...

Gerrit Komrij kon zijn boeken oneindig schikken naar formaat, dikte, onderwerp, titel, kleur en geur. Nooit stelden ze hem teleur. Ze bleven eeuwig zijn begeerte wekken: ‘Als ik een boek zie ben ik verloren. Van kieskeurigheid, van beschaving is geen sprake. Hoe hoger de stapel des te beter.’

Komrij schreef schitterende essays over mooie boeken, lelijke boeken, onvindbare boeken, verzonken boeken, ideale boeken en blunderboeken. Zijn gulzige boekenliefde verkeerde, naarmate de stapels hem...

De canon is hardnekkig. De canon is een rubberen pop. Je kunt ertegen trappen wat je wilt, steeds weer springt hij in de houding. De canon is grijze kauwgom. Roep luid dat hij aan herziening toe is en de gelederen van de oude canon sluiten zich. Rubber, kauwgom, elastiek.

Sommige schrijvers raken tijdens hun leven wel driemaal overschat en onderschat.

Anderen komen op een heel speciale manier nooit in de canon terecht. Dat zijn de eeuwige outsiders die, zelfs als ze worden ontdekt, niet echt wo...

'Gerd de Ley selecteert aforismen uit alles en iedereen. Je moet je in een bunker met twee mortiergranaten ingraven om niet door Gerd de Ley geplunderd te worden.' Dat schreef Gerrit Komrij in De buitenkant, verschenen bij de Arbeiderspers in 1995.

Komrij heeft zich niet ingegraven, want ook hij is door De Ley 'geplunderd'.

In 1986 verscheen de aforismenbundel 'In de geest van de gieter'. Hoewel... de bundel rolde wel van de pers, maar is nooit in de boekhandel terecht gekomen. Het boekje we...