Video-interactiebegeleiding wordt in het werkveld kinderopvang veelvuldig toegepast. Met name als instrument om het vakmanschap in de pedagogische omgang met kinderen te professionaliseren en om het pedagogisch klimaat van de leefomgeving van het kind te optimaliseren. Deze handleiding beschrijft de toepassing van video-interactiebegeleiding in het peuterwerk en de kinderopvang.

Het kind en zijn ontwikkeling staat altijd centraal bij video-interactiebegeleiding. Op grond van een methodische b...

Een groeiend aantal professionals heeft te maken met cliënten bij wie bemoeienis is opgelegd door justitiële of gemeentelijke autoriteiten.

Onze kennis van effectieve methoden over het werken met deze cliënten is in de afgelopen jaren toegenomen. Daarbij ging het eerst vooral om de vraag Wat Werkt? Intussen zijn daar nieuwe vragen bij gekomen. Wat werkt voor wie? En wat kenmerkt een effectieve professional? Wie Werkt?

Dit boek gaat in op deze vragen. Kennis uit recente onderzoeksresultaten...

Wat maakt dat de ene ouder zich bijna vanzelfsprekend lijkt te ontwikkelen tot een goede opvoeder en dat bij een andere ouder het groeiproces stagneert of vastloopt? Als antwoord op deze vraag ontwikkelde Alice van der Pas het buffermodel. Ouderschapsgroei wordt gestut door vier bufferprocessen: een solidaire samenleving, taakverdeling, meta-positie en 'goede ouder'-ervaringen. Ouderschapsgroei en bufferprocessen bundelt klassiekers uit de themareeks van het tijdschrift Ouderschapskennis waar...

In oude teksten over opvoeding kun je inzichten vinden die naadloos aansluiten bij je eigen ideeën. Soms wekken ze verwondering omdat je je realiseert dat wat nu vanzelfsprekend is ooit gloednieuw was. Maar oude pedagogische inzichten kunnen ook tot nadenken stemmen doordat ze juist haaks staan op alles wat we tegenwoordig vanzelfsprekend vinden. Helaas komen de meeste opvoeders en pedagogische professionals er nauwelijks toe om kennis te nemen van het werk van grote pedagogen. Dat is vooral...

De zorg voor mensen met psychiatrische en psychosociale problematiek is omgebogen richting herstel en participatie. Waar de kennis van de professional vroeger het uitgangspunt was, is nu de wens en de ervaringskennis van de zorgvrager het startpunt.

Maar wat betekent dit voor de professional, voor zijn houding en attitude in contact met cliënten? Hoe vorm je een goede samenwerking met hen en hun naasten? Hoe voorkom je dat dit een verzwaring van de zorg wordt? Is herstel wel voor iedereen mo...

In zorg en welzijn is er verschuiving gaande van instrumentele zorg naar relationele zorg. De relatie tussen professional en cliënt vormt de bedding voor goede zorg. Hierbij wordt persoonsgerichte zorg ingebed in de betekenis van sociale netwerken. Daarnaast is het belangrijk dat de samenleving de mogelijkheden biedt om mee te tellen en mee te doen. Individuele dienstverlening richt zich ook op maatschappelijk functioneren en sociale inclusie. Dit handboek belicht al deze facetten.

In de met...

Re-integratie van (ex-)delinquenten in het algemeen roept in de samenleving regelmatig flinke emoties op. Nog lastiger is het wanneer het gaat over zedendelinquenten die, na een detentie of behandeling, moeten terugkeren in de samenleving. Meer nog dan andere delinquenten worden zedendelinquenten gezien als mensen met verwerpelijk gedrag. De terugkeer van zedendelinquenten in de maatschappij, na een vrijheidsstraf of terbeschikkingstelling (tbs), leidt regelmatig tot gevoelens van onveilighei...

Waardenwerk vindt niet zelden zijn bron en aanjager in verontwaardiging: de emotie die ons laat weten dat iets niet klopt, niet deugd, niet goed is. Soms krijgt die verontwaardiging een heilig karakter. Dan zijn er waarden in het geding die ons ten diepste raken, die gaan over de kern van wat goed mens-zijn-in-deze-wereld behelst. Mag heilige verontwaardiging meedoen in onze wetenschapsbeoefening en in de praktijk van onze professie?

Waardenwerk heeft op sommige momenten ook het karakter van ...

"Het is prachtig, het lukt goed, we zijn enthousiast, maar we zouden graag weten wat we doen" (citaat uit: Jongerius, 1963)

Het hierboven genoemde citaat is meer dan vijftig jaar oud maar desondanks nog steeds actueel wat betreft de onduidelijkheid en de onbekendheid die het vakgebied sociotherapie kent. Dit is opvallend en bovendien een gemis, omdat talloze GGZ-medewerkers op HBO-niveau dagelijks sociotherapie beoefenen in het contact met hun cliënten; psychiatrisch verpleegkundigen, groeps...

Voor het voeren van gesprekken met cliënten is een goede communicatie van groot belang. Als hulpverlener weet je dat een veilige relatie, gelijkwaardig contact maken vanuit een open belangstellende houding een basisvoorwaarde is. Echter is het ook belangrijk dat het gesprek een structuur heeft, zodat je niet verzandt in het verhaal. Gespreksvaardig in social work en ggz biedt hiervoor een flexibele methode.

De methode is het H-model, met vijf speelvelden om samen met je cliënt op onderzoek ...